Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Οι διαστρεβλώσεις και οι αυθαίρετες κρίσεις δεν συμβάλλουν στην υπόθεση της ΛΑ-ΑΑΣ

Σε κείμενό του, ο σ. Π.Φ. επέλεξε να θίξει ζητήματα με έναν παραμορφωτικό τρόπο ώστε να δημιουργηθούν εντυπώσεις σε βάρος του Μ-Λ ΚΚΕ. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να διαφωτίσουμε αυτά τα ζητήματα:

1. Ο σ. Π.Φ. ισχυρίζεται ότι η Γραμματεία της ΛΑ-ΑΑΣ έχει «αδυναμία να ορίσει ημερομηνία για την Πανελλαδική Σύσκεψη» επειδή το Μ-Λ ΚΚΕ «υποτιμά τη ΛΑ-ΑΑΣ» και «παραβιάζει τα συμφωνημένα».

Τίποτε από αυτά δεν είναι αλήθεια. Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε τα γεγονότα:
Το καλοκαίρι του 2016, θέσαμε στη Γραμματεία το ζήτημα να συνέλθει η Πανελλαδική Επιτροπή (Π.Ε.) και να προγραμματισθεί η Πανελλαδική Σύσκεψη (Π.Σ.). Περιμέναμε μήνες χωρίς απάντηση και ξαφνικά, με καθόλου ορθόδοξο τρόπο, τέλη Οκτωβρίου 2016, όχι στη Γραμματεία (η οποία για άλλη μια φορά δεν λειτούργησε επί μήνες, όχι με δική μας ευθύνη) αλλά από την «Προλεταριακή Σημαία», μας προαναγγέλθηκαν μονομερώς, υπό τον τίτλο «Επανεκκίνηση της ΛΑ-ΑΑΣ», τα θέματα και ο χρόνος σύγκλησης της Π.Ε. και της Π.Σ.


Το ακριβές νόημα που έδιναν οι σύντροφοι στην «επανεκκίνηση», ένα νόημα «επαναθεμελίωσης» της ΛΑ-ΑΑΣ, το συνειδητοποιήσαμε όταν αρχίσαμε να συζητάμε στη Γραμματεία για την εισήγησή της στην Π.Ε., με στόχο το καλοκαίρι του 2017 να συγκληθεί η Π.Σ. Βρεθήκαμε μπροστά στο πρόβλημα να επανέρχονται διαφωνίες του 2013 για τις οποίες είχαμε καταλήξει σε συμφωνία. Επίσης, βρεθήκαμε μπροστά στην πρόταση να πάμε χωρίς κοινή εισήγηση(!) στην Π.Ε. και στην Π.Σ. 

Όλα αυτά οδήγησαν σε καθυστερημένη σύγκληση της Π.Ε. (Μάρτιος 2017), για την πραγματοποίηση της οποίας το Μ-Λ ΚΚΕ (που κατά τον σ. Π.Φ. «υποτιμά τη ΛΑ-ΑΑΣ») μετέθεσε προγραμματισμένο από καιρό κομματικό σώμα του. Η Π.Ε., λόγω των ζητημάτων που έθεσαν οι σύντροφοι του ΚΚΕ(μ-λ), οδηγήθηκε σε νέα συνεδρίαση (Ιούλιος 2017), όπου και αποφασίστηκε σύγκληση της Π.Σ. κατά τα «τέλη Νοεμβρίου - αρχές Δεκεμβρίου 2017». 

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, και παρά τα αιτήματά μας για άμεση συνεδρίαση της Γραμματείας, αυτή συνεδρίασε τελικά στις 19 Οκτωβρίου. Εκεί, ο σ. Π.Φ. πρότεινε μετάθεση της Π.Σ. για τον Ιανουάριο 2018. Μετά από επιφυλάξεις μας, είπαμε να ξανασυζητηθεί το θέμα μετά το Πολυτεχνείο. Στη Γραμματεία της 30 Νοεμβρίου η συζήτηση έγινε στο αρνητικό κλίμα της πολεμικής για τη Βενεζουέλα. Ο σ. Π.Φ. πρότεινε Π.Σ. αρχές Φεβρουαρίου 2018. Εμείς προτείναμε να ληφθεί η σχετική απόφαση στην επόμενη Γραμματεία (η οποία δεν έχει συγκληθεί ακόμα) γιατί: Πρώτο, χρειάζεται να δούμε πώς μπορεί να αλλάξει η απόφαση της Π.Ε., η οποία δεν τηρήθηκε με ευθύνη των σ. του ΚΚΕ(μ-λ). Δεύτερο, πρέπει να ξεπεραστεί το πολεμικό κλίμα που δημιούργησαν σε βάρος μας για το ζήτημα της Βενεζουέλας. Τρίτο, υπάρχουν οι διαδικασίες που έχουμε δρομολογήσει για το συνέδριό μας, οι οποίες υπολόγιζαν πραγματοποίηση της Π.Σ. μέσα στο 2017.

Έτσι έχουν τα γεγονότα. Και πάει πολύ να λέγεται ότι το Μ-Λ ΚΚΕ στέκεται εμπόδιο και καθυστερεί την Π.Σ…

2. Ισχυρίζεται ο σ. Π.Φ. ότι το Μ-Λ ΚΚΕ «υπονόμευσε τη λειτουργία της ΛΑ-ΑΑΣ» επειδή «μετέφερε στο εσωτερικό της» την αντίθεσή του με το ΚΚΕ(μ-λ) για το ζήτημα της Βενεζουέλας. Γνωρίζει, ωστόσο, ότι οι αντιθέσεις μέσα στη ΛΑ-ΑΑΣ και οι αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο οργανώσεις, ανεξάρτητα αν έχουν διαφορετικό εύρος και χαρακτηριστικά, δεν χωρίζονται με στεγανά. Και ακόμα καλύτερα γνωρίζει πως αυτό που θέσαμε στη ΛΑ-ΑΑΣ δεν ήταν να συζητηθεί η διαφωνία για τη Βενεζουέλα (αν και δεν είναι ζήτημα έξω από την αντιιμπεριαλιστική θεματολογία της) αλλά οι σχέσεις ανάμεσα στις δυο οργανώσεις μετά την αντισυντροφική επίθεση που δεχθήκαμε. Οι σχέσεις αυτές, στο βαθμό που δηλητηριάζονται, επηρεάζουν άμεσα τη ΛΑ-ΑΑΣ. Δεν φοράμε δυο κοστούμια. Δεν μπορούν, εκτός ΛΑ-ΑΑΣ, οι σύντροφοι να μας «πυροβολούν» και μετά να συζητάμε μέσα στη ΛΑ-ΑΑΣ σαν να μην τρέχει τίποτα. Θέσαμε το ζήτημα γιατί θέλουμε να διαφυλάξουμε τις συντροφικές σχέσεις εντός και εκτός ΛΑ-ΑΑΣ.

3. Ισχυρίζεται ο σ. Π.Φ. ότι το Μ-Λ ΚΚΕ «έχει αλλάξει οπτική απέναντι στη ΛΑ-ΑΑΣ» και «δημιουργεί προβλήματα». Όμως τα προβλήματα δεν έχουν προκύψει επειδή «άλλαξε οπτική» το Μ-Λ ΚΚΕ αλλά επειδή το ΚΚΕ(μ-λ) επικαλούμενο συνέχεια «το δικαίωμα να ζητά τον επαναπροσδιορισμό των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας της ΛΑ-ΑΑΣ», έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια επιβολής της άποψής του με αναθεώρηση της συμφωνίας που επιτεύχθηκε το 2013.

4. Γράφει ο σ. Π.Φ.: «Οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ στη διάρκεια του Συντονιστικού και μετά αντιλήφθηκαν επιτέλους ότι το αφήγημά τους να είναι η ΛΑ-ΑΑΣ ο προθάλαμος της ενότητας των δύο οργανώσεων αφίσταται της πραγματικότητας. Έτσι ερμηνεύεται όλη η τακτική που ακολουθήθηκε το επόμενο διάστημα …Θεωρώ επομένως ότι μετά τη ματαίωση του αφηγήματος, η τακτική αυτή είναι η επιλογή των συντρόφων να σύρεται η ΛΛ-ΑΑΣ…»

Ας ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας, για μια ακόμα φορά.

Από την πρώτη στιγμή της συνεργασίας μας, υποστηρίξαμε πως η ΛΑ-ΑΑΣ και η ενότητα των μαρξιστών-λενινιστών είναι δύο διαφορετικά ως προς το χαρακτήρα τους ζητήματα, με εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο και στόχους, με διαφορετικές απαιτήσεις και προϋποθέσεις, και αφορούν διαφορετικές δυνάμεις. Στα πλαίσια της ΛΑ-ΑΑΣ, μπορούν και πρέπει να επιδιώξουμε να συσπειρωθούν ευρύτερες δυνάμεις, με διαφορετικές ιδεολογικές αναφορές και πεποιθήσεις, που μπορεί να μην ενδιαφέρονται και να μην τους αφορά η υπόθεση της ενότητας των μαρξιστών-λενινιστών. 

Αυτά έχουμε υποστηρίξει, ήδη από το 2013, και ενώ έχουμε απαντήσει ξανά και ξανά στο ψευτοεπιχείρημα του «προθαλάμου», βλέπουμε ότι οι σύντροφοι του ΚΚΕ(μ-λ) επανέρχονται διαρκώς.

Ίσως, νομίζουν πως επαναλαμβάνοντας, διαρκώς, τα περί «προθαλάμου της ενότητας» θα μας ασκήσουν πίεση για να μπει στην άκρη και να απαξιωθεί η υπόθεση της ενότητας των μαρξιστών-λενινιστών, που τόσο φαίνεται να ενοχλεί κάποιους.

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κι αυτό. Το Μ-Λ ΚΚΕ, επί εικοσιπέντε συναπτά έτη, πρόβαλε και πάλεψε τη γραμμή της κεντρικής πολιτικής συνεργασίας των δύο οργανώσεών μας, σταθερά και αμετακίνητα, θεωρώντας ότι αυτό ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κινήματος, ακόμα και όταν όλα έδειχναν πως είναι αδύνατον να καρποφορήσει μια τέτοια συνεργασία. Και όμως καρποφόρησε…
Αν χρειαστεί να επιμείνουμε και άλλα εικοσιπέντε χρόνια για την υπόθεση της ενότητας των μαρξιστών-λενινιστών, εμείς, σύντροφοι, θα επιμείνουμε. Δεν πρόκειται ποτέ να υποστείλουμε αυτή την ιδέα, γιατί ανταποκρίνεται στους μύχιους πόθους των αγωνιστών και στους επαναστατικούς σκοπούς της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και της αναδημιουργίας του κόμματος της εργατικής τάξης.

Γ.Α.
Μέλος της Γραμματείας της ΛΑ-ΑΑΣ
14.1.2018